جلیل سامان کارگردان سریال نفس درباره حقه های سینمایی استفاده شده برای حجاب بازیگران سریالش گفت: من می خواستم برای شخصیت های فرعی و هنروران در ایران از کلاه گیس استفاده کنم تا آن ها با کلاه گیس از پس زمینه سکانس ها رد شوند اما مجوزش داده نشد. پس گفتم ایرادی ندارد و من می روم و در خارج از کشور و با بازیگران غیرمسلمان به شکل دیگری کار را پیش می برم. آن زمان کسی تجسمی از کاری که می خواستم انجام دهم، نداشت و این کاری که انجام شد یک دستاورد فنی برای سینما و تلویزیون ما است که می تواند به خدمت محتوا در آثار آینده درآید.
وی توضیح داد: آن شکلی که در برخی کارها کلاه می گذارند مسخره است و اصلا باورپذیر نیست که کلاهی به سر بازیگر بگذاریم و بعد هم دور گردنش پارچه ای بگذاریم و گوشش اش را هم طور دیگری بپوشانیم و بعد بگوییم این شخصیت ساختگی را به عنوان آدمی متعلق به قبل از انقلاب باور کنید! مهم این است که هم قوانین جمهوری اسلامی را رعایت کنیم و هم از آن حالتِ بدترکیب دور شویم. قانون به ما می گوید که نمی توان کسی را بی حجاب تصویربرداری کرد اما در خارج از کشور بارها این کار انجام شده و مانعی ندارد.
سامان در ادامه خاطر نشان کرد: مشکل سریال های انقلابی ما این است که در فضا سازی موفق نیستند و باعث می شوند محتوایشان به فنا برود. طوری شده که در باور مخاطب قبل از انقلاب، اسلام بیشتر پیاده می شده است. ما فقط بخشی از وضعیت رژیم گذشته را در فلویی نشان دادیم.  اما ظاهرا برخی تاب دیدن همین را هم ندارند! واقعا نشان دادن فساد افسار گسیخته رژیم طاغوت کار راحتی نیست.