پولاد امین: همه ‌چیز از پست بامزه امیرمهدی ژوله آغاز شد.پستی که در کوتاه‌زمانی نه‌تنها ترند شد و واکنش ایجاد کرد که او را متهم به نگاه شبه‌روشنفکرانه هم کرد و تمام اینها را ژوله با یک پست کوتاه انجام داد و با اشاره به گوش شقایق دهقان یک جریان اعتراضی طنازانه را کلید زد.

البته مهراب قاسم‌خانی به ژوله واکنش نشان داد: راجع به حجم گوش زنِ من درست صحبت کن؛ من اصلا بخاطر حجم گوشش گرفتمش؛و پژمان جمشیدی هم معیارهایش برای ازدواج را رو کرد:  منم خیلی دنبال یه دختر با حجم گوش مناسبم؛ اگر تو فامیل شقایق اینا کسی هست وجدانا به من معرفی کن!

آغاز داستان

بازی از آنجا آغاز شد که ژوله در اعتراض به ممیزی‌های سلیقه‌ای تلویزیون در پستی اینستاگرامی نوشت اشکال گرفته‌اند که چرا حجم گوش شقایق دهقان از زیر روسری معلومه! خانم‌ها نمیتونن سوت بزنن و جیغ بکشن و بلند بخندن.

موارد امیرمهدی ژوله شوخی به‌نظر می‌رسید؛ اما...

ماجراهای مهراب‌خان

مهراب قاسم‌خانی که همسر شقایق دهقان نیز هست، در اجابت دعوت ژوله از خاطراتش در سریال دزد و پلیس نوشت که شامل موارد متعددی بازنویسی بود که مهراب با قلم شیرینش آنها را روایت کرده بود. در ادامه میترا  حجار هم وارد بازی شد و  از نحوه پوشاندن گوش بازیگران گفت.

گاومیش‌های محرک

مصطفی کیایی کارگردان چهارراه استانبول گفته: تو یه مستند قرار بود گاومیش‌ها از آب بیان بیرون. خروج گاومیش‌ها رو از پشت و جلو اسلوموشن گرفتیم. خلاصه کار آماده شد اما یه برگه اصلاحیه دادن و گفتن خروج گاومیش از آب اونم از پشت تحریک‌کننده است.

دندان‌های بهاره!

یکی‌دیگر از  خاطرات مال بهاره رهنما است که نوشت: در تمام این بیست‌وپنج ‌سال مرتب نمای خندیدن من سانسور شد و تذکر دادند طوری بخند که دندان‌هایت معلوم نباشند ولی من فقط بلدم واقعی بخندم...

رادان وارد می‌شود!

بهرام رادان که اصولا بازیگر آرامی است، این‌بار نتوانست جلوی خود را بگیرد و با روایت خاطره‌ای از یکی از فیلم‌هایش که گریمورها گوش بازیگر خانم فیلم را با چسب دوطرفه به روسری می‌چسباندند، داستان را ادامه داد.

مثل پرستو صالحی که او نیز ضمن شوخی با ماجرای گوش‌هایش  که درنهایت با جراحی از حجم آنها کاسته شد، به دو خط قرمز دیگر در تلویزیون اشاره کرده: بالا رفتن خانم‌ها از پله و تکیه‌دادن به دیوار. مواردی که اگر در سریالی باشند، سازندگان ملزم به قیچی‌کردن‌شانند.

هادی کاظمی هم؟!

هادی کاظمی هم حکایت جالبی از برخوردهای سلیقه‌ای دارد. کاراکتر او ظاهرا در سریال شب‌های برره نظام دوبرره نام داشته و از آنجا که در یکی از قسمت‌ها یکی از کاراکترها گفته من پشت نظام وانمی‌ایستم، کلا نام نظام از شناسنامه این کاراکتر حذف شده...

سحر دولتشاهی نیز نوشت:  سر مسافران اصلاحیه اومده بود «زانوی بازیگر حس میشه»!

پایان داستان

این داستان ظاهرا تا چند روزی ادامه خواهد یافت و سپس مثل هر جریان فضای مجازی فراموش خواهد شد؛

اما اگر خطوط قرمز روشن و مشخص و قانونی در دستور کار قرار می‌گرفت و دست‌اندرکاران از برداشت‌ها و برخوردهای سلیقه‌ای پرهیز می‌کردند، سوءتفاهماتی از این دست که در این مطلب آمد، پیش نمی‌آمد و باعث رنجش طرفین نمی‌شد.

برای گاومیش چه وجهه شرعی داریم؟

رضا بابایی، پژوهشگر و کارشناس مذهبی، محدودیت‌های اینچنینی را که صداوسیما در پیش گرفته است، اصلا قبول ندارد. او در گفت‌وگو با «شهروند» معتقد است که رفتارهای اینچنینی تنها جامعه را به بیماری منتهی می‌کند: «همه این مسائل به تصور آقایان از دین، انسان و شریعت برمی‌گردد. با آن تصور چنین رفتاری عجیب نیست و تا تغییری در آن ایجاد نشود، راهی برای اصلاح نداریم؛ حتی اگر ١٠٠ دلیل شرعی، عقلی و دینی بیاورم که حجاب داستان دیگری دارد، فیلم و هنر ماهیت دیگری دارد و جامعه چگونه است. آیا وظیفه سینما و صداوسیما این است که واقعیت‌های خیالی را بازتاب دهند یا اینکه متن جامعه را نشان دهند؟ رسانه‌ها نباید حقیقت را کتمان کنند اما گفتن این مسائل هیچ سودی در تصحیح نگاه آنها ندارد؛ چون اگر حتی برای زن وجهه شرعی پیدا شود، برای گاومیش یا سینه گرگ که پیدا نمی‌شود.»