محمد سرافراز رئیس سابق سازمان صدا و سیما که برخلاف پیشینیان در مدت کوتاهی از سمت خود استعفا کرد، با انتشار کتابی با نام «روایت یک استعفا، ۲۴ سال مدیریت در رسانه ملی» به دوران مدیریتش و دلایل جدا شدن از این سازمان پرداخته است.

وی در این کتاب به موضوعات جنجالی مانند مسائل مرکز آرشیو صدا و سیما، مزایده جنجالی سازمان و انصراف یک‌ باره ۳۰ متقاضی، شهرزاد میرقلی‌خان، مصاحبه فردوسی‌پور با ظریف و... پرداخته که در ادامه ماجرای پخش نشدن مصاحبه ظریف در برنامه «نود» را از قول سرافراز بازنشر می‌کنیم:

یکی از اقدامات ما بازگرداندن نظم و انضباط کاری به شبکه‌ها متناسب با مأموریت‌های تعریف شده برای هر شبکه و هر برنامه بود. «نود» یک برنامه ورزشی و محور اصلی آن فوتبال است. نباید مجری در این برنامه به همه مسائل کشور بپردازد و اظهارنظر کند.

در ماه‌های اول چند بار شفاهی و بعد کتبی تذکر دادم. معاون سیما هم قبول داشت که این برنامه چارچوب داشته باشد و در چارچوب خودش خیلی هم آزاد بود؛ اما موافق نبودم آقای فردوسی‌پور در مورد موضوعات سیاسی - فرهنگی جامعه در این برنامه اظهارنظر کند.

اگر قرار باشد هر شبکه‌ای در هر برنامه‌ای با هر قالب و ساختاری و در هر موضوعی برنامه‌سازی کند، آن وقت تفکیک شبکه‌ها و برنامه‌ها بی‌معنی می‌شود. یکی از اقدامات مهم سیما در زمان ما بازتعریف شبکه‌ها بود. شبکه اول را شبکه ملی، شبکه دوم را شبکه اجتماعی، شبکه سوم را شبکه ورزش و سرگرمی، شبکه چهار را شبکه علمی – فرهنگی و شبکه پنج را شبکه اقتصادی نامگذاری کردیم. بقیه شبکه‌ها تخصصی بودند و کانال‌های زیرمجموعه شبکه‌ها قرار می‌گرفتند یا حذف و ادغام می‌شدند.

وقتی پس از صحبت حضوری و تذکر کتبی رئیس سازمان باز هم مصاحبه‌ای غیرمرتبط با موضوع برنامه «نود» انجام شد، رئیس سازمان نباید می‌پذیرفت. برنامه «نود» پخش شد، اما مصاحبه غیر مرتبط پخش نشد.

برای ربط این مصاحبه با فوتبال از کلمه دیپلماسی ورزشی استفاده شده بود. بخشی از سؤال‌ها در مورد برجام این بود که در محل مذاکرات چه کردید؟ این مصاحبه درباره فوتبال نبود، این مصاحبه فوتبال مالی شده بود.گفتم این مصاحبه در این برنامه قابل پخش نیست، در توضیحات روابط عمومی سازمان در این مورد به چهار اصل توجه شده بود: اول اینکه گفت‌وگو با شخصیت‌ها و رجل سیاسی تابع نظر شخص تهیه‌کننده یا عوامل برنامه نیست. (این مصاحبه بدون هماهنگی با مدیر گروه، مدیر شبکه و معاون سیما انجام شده بود).

دوم اینکه وزیر خارجه معمولا بیشتر از سایر مسئولان کشور به آداب و مقررات توجه می‌کند و از طرف شبکه سوم درخواستی برای مصاحبه صورت نگرفته بود. سوم اینکه برنامه «نود» یک برنامه ورزشی و در حوزه فوتبال است و تلاش دست‌اندرکاران شبکه سه این است به مطالبات مخاطبان در این حوزه به طور کامل بپردازد. چهارم اینکه وزارت امور خارجه طبق روال خودش از طرف مسئولان سازمان نامه رسمی برای مصاحبه درخواست نکرده بود (در حالی که در موارد قبلی نامه درخواست می‌کرد) و در پایان سازمان قول داد به اقدام بدون هماهنگی تهیه‌کننده «نود» رسیدگی کند.

برای من واضح بود برنامه «نود» یک تیم همراه و طرفدار رسانه‌ای دارد؛ اما مهمتر از آن این بود که انضباط کاری و چارچوب‌ها رعایت شود و شبکه‌ها و برخی از تهیه‌کنندگان از حالت «جزایر مستقل» خارج شوند تا بتوان به «سازمان رسانه‌ای مدیریت شده» رسید.

قبل از اینکه رئیس سازمان شوم رابطه خوبی با آقای فردوسی‌پور داشتم. وی وقتی به پرس‌تی‌وی آمد، اولین استودیو HD سازمان را دید و نحوه اداره آن مجموعه را مشاهده کرد، خیلی تعریف می‌کرد و برنامه مربوط به مسابقات جام جهانی فوتبال را از آنجا پخش کرد، اما این رابطه خوب موجب نمی‌شد حرکت جزیره‌ای در سازمان رواج پیدا کند.

همان موقع برخی از رسانه‌ها تحلیل کردند چون آقای ظریف احتمال دارد کاندیدای ریاست جمهوری شود با پخش این مصاحبه مخالفت شده است. این تحلیل اشتباه بود و به آقای ظریف وقت مصاحبه در برنامه‌های مختلف داده شده بود. حتی فکر کردم این مصاحبه کوتاه در زمان دیگر و جای دیگری پخش شود.