محمدرضا نعمتی

 لباس شخصی، به کارگردانی امیرعباس ربیعی

لاگ لاین: پرونده خیانت یکی از مقامات عالیرتبه کشور در دوران جنگ، و جاسوسی حزب توده برای شوروی.

درباره فیلم: تلاش به شدت ناکام سازمان اوج وابسته به سپاه پاسداران برای معرفی یک مهدویان دیگر. اثری مخدوش و شلخته از فیلمساز آماتوری که نه تنها اصول اولیه کارگردانی را نمی داند، بلکه در نگارش فیلمنامه نیز چنان مبتدیانه عمل کرده که شخصیت نیروهای امنیتی بیشتر به کاراکترهایی برآمده از فیلمهای کمدی پیتر سلرز شبیه شده اند.

توماج دانش بهزادی که قرار است هادی حجازی فر باشد، مایوس کننده، مردود و مردد است. نورالدین کیانوری هم متبادر کننده پیردوست در پاورچین مدیری است. حیف از این پرونده واقعی و جذاب که می توانست به دست اهلش بیفتد و سندی تاریخی باشد و دریغ از آن چندمیلیارد پول نفت بی زبان که دود شد و به هوا رفت!

 امتیاز: یک از پنج

 پدران به کارگردانی سالم صلواتی

 لاگ لاین: پاترولی چپ می کند. راننده، دوست صاحب ماشین است که زنده مانده و پدر صاحب ماشین که فوت شده، در پی محکوم کردن راننده است.

درباره فیلم: کارگردان فیلم که پر و بال گرفته در انجمن سینمای جوان است، دچار همان خطاهای رایج سایر فیلمسازهای انجمنی شده است. موضوعی که نهایتاً پتانسیل یک کار سی دقیقه ای را دارد، آنقدر کش آمده که بسیاری از تماشاگران، از نیمه فیلم یکی یکی سالن را ترک کردند. به گفته صلواتی، از سال نود و سه، نزدیک به ده تهیه کننده را مرور کرده تا توانسته یکی را متقاعد کند و فیلم را بسازد. شگفت اینکه در این نزدیک به یک دهه، هیچ مشاوری به او گوشزد نکرده که موضوعش –علاوه بر بی مایه بودن- با سپری شدن زمان، چقدر تلویزیونی و کهنه شده است. عجیب تر آنکه محمدرضا گوهری نویسنده فیلمنامه بوده.

 امتیاز: نیم از پنج .

تومان به کارگردانی مرتضی فرشباف

درباره فیلم: مسخره باز همایون غنی زاده را که به خاطر دارید!؟ چهل و پنج دقیقه شگفتی و یک ساعت ملال و نیم ساعت عصبیت ناشی از اینکه فیلمساز چقدر خودشیفته است که فکر می کند یک خاطره را می تواند ده ها بار بگوید و انتظار شگفت زدگی داشته باشد. با اینحال، استادی در کارگردانی و بازی بازیگری نومایه به نام میرسعید مولویان رشک برانگیز بود. فیلم عملا داستانی ندارد و این میزان از جذابیت در یک اثر ضدپلات یک معجزه است.

امتیاز: دو و نیم از پنج